Опис
Отпорник (англиски: resistor) – пасивна електрична компонента со два изводи (еден пристап) која ? дава отпор на струјата, притоа создавајќи пад на напонот меѓу приклучоците. Давањето отпор на струјата како основна особина на отпорникот се опишува со се електричниот отпор. Спрема Омовиот закон електричниот отпор е еднаков на падот на напонот на отпорникот поделен со јачината на струјата која протекува низ отпорникот. Со други зборови, отпорот е константа на односот меѓу напонот и струјата на отпорникот. Отпорникот се користи како елемент на електричните мрежи и електронските уреди.